saya dulu tidak suka akan banyak perkara.
1-tempe
2-quaker oat
3-berkasut
4-memakai baju berwarna terang2
maka, saya suka ceritakan pada orang ramai, 'saya tak suka item 1-4 seperti di atas'
tetapi as time goes by... saya mula makan+pakai item2 tersebut. mula-mula ambil suka2, lama-lama dijadikan kebiasaan dan akhirnya memang jadi favourite.
maka, statement perakuan yang sering saya lontarkan kepada kawan2 saya dulu seakan mula merubah dan 'sanctity of the statement is collapse'. sebab kawan2 mula bertanya 'dlu bukan kau tak suka n benci habis ngan tempe??' 'ko bukan tak suka ke oat??' 'eyh since when ko mula suka berkasut gi mana-mana??' n 'striking giler baju ko..mana pergi baju ko yg gelap dlu2 tu'
HIPOTESIS: 'never say never'... kalau da sekali ckap bila da terbuat seolah2 'ko makan balik apa yang kau cakap'
tapi bukan perkara ni yang saya nak perkatakan
just nak share, sometimes matters concerning sensitivity towards certain matter shouldn't be raised up and taken back.
alah, cara mudahnya, bila kau dah cakap and tuduh yang bukan-bukan kepada orang tanpa sebarang autoriti, bukti atau just ko dengar hear-say, statement yg dah dibuat to that group will still remain and tk payah la ko nak berdalih kata 'that statement is actually refered tu someone else'...padahal, terang terangan refer kepada that affected group.
lepas tu mula la gelabah, cakap macam kenapa la that matter jadi big issue. memang la, da kau terang-terangan tuduh yang bukan2 smpai nak sentuh sensitiviti the people at large.
and then, tk boleh la ko nak act as if 'that is not u, i'm referring to someone else..'. terlajak perahu boleh diundur...terlajak kata...??
so, when decision is made, REFUND, kenapa tak nak terima, terima aje la... saya rasa PEMULANGAN itu is the right decision. maybe merasakan kalau menerima wang itu, seolah2 satu penghinaan with regards to the issue.
btw, saya rasa tak pun. better amik, kalau tak mahu juga, beri atau sedekah pada orang lain. :))
so, relate back to the first instance dengan the issue: 'jangan suka cakap benda2 yang konon kita tak suka atau kita cakap kita tak suka pada orang, bila kita buat benda tu atau kita sendiri dipanggil untuk membuat pengakuan kita mengelak seolah2 kita takut atau takut dimalukan'
saya memang mula2 malu untuk mengaku suka makan tempe, oat, berkasut dan pakai baju kaler striking(sebabnya dlu rase gemuk n org gemuk hanya sesuai pakai kaler gelap!). lama-lama, sedar yang saya sendiri yang buat statement tu dulu..so it's the price i have to pay la..hahah!'
p/s: Nak Mintak Maaf Sebab Selalu Jugak Kutuk Orang. (Tapi Saya da Biasa....Macam Mana...??)
